Tını eski Türkçede ne demek? Ruh – Türk ve Altay halk inançlarında ruh. Tın (Dın, Din, Çın, Çin) olarak da telaffuz edilir. İnsan varoluşunun maddi olmayan ve nesnel olmayan kısmı. Soyut varlık. Eski Türkçede tin ne demek? Eski Türkçe, tın, tınlıġ, canlı, insan, hayvan. Tin hangi dilde? Eski Türkçe’de “yaşam, nefes” anlamına gelen tın kelimesinden türemiş bir sözcüktür. Daha fazla bilgi için “Din” maddesine bakınız. Bu sözcük Türkçe’de kullanılmasa da Kaşgarca kökenli olup dil devrimi sırasında dolaşıma giren sözcüklerden biridir. Edebiyatta tin ne demek? Nişanyan’ın sözlüğünde belirtildiği gibi, “tin” sözcüğü “Dil Devrimi sırasında Divan-ı Lugat-i Türk’te bulunmuş ve yayılmıştır.” Tıpkı…
Yorum Bırak